ต่อจากตอนที่แล้ว....
...ผมได้ทิ้งท้ายเมื่อตอนที่แล้วไว้ว่า...ผมได้รู้แล้วว่าที่นี่คือ "วัดพระธรรมกาย"
...เมื่อเสร็จพิธีตักบาตรจากลานธรรม ซึ่งผมก็ปลื้มปีติใจกับการได้ใส่บาตรด้วยข้าวสารที่แพ็คมาอย่างดีจากที่บ้าน แม้จะมีมาน้อยแต่ก็รู้สึกปลื้มอย่างมากมาย
...หลังจากตักบาตรเรียบร้อยแล้ว อาจารย์ก็พาเดินต่อ ผมก็พยายามมองหาศาลาการเปรียญว่าอยู่ทิศทางไหน เพราะยังไม่มีวี่แววของช่อฟ้าใบระกา แต่ที่เห็นอยู่เบื้องหน้าคือพื้นที่บริเวณกว้างมาก มีต้นยูคาฯ ตั้งเป็นเสา และมีอะไรไม่รู้สีเขียว (มารู้ที่หลังว่า เขาเรียก "ซาแลน" ต้องขอโทษที่เพิ่งออกมาจากหลังเขา) ขึงเป็นหลังคา อาจารย์บอกว่า เขาใช้ที่นี้เป็นที่จัดงาน พื้นที่ตรงนี้จะเป็นที่สำหรับสร้าง "สภาธรรมกายสากล" (คำถามค้างใจ อะไรคือสภาธรรมกายสากล? หน้าตาเป็นยังไง?) แต่ด้วยเป็นเด็กไทยแท้ 100 เปอร์เซนต์ ก็เงียบไม่ถามต่อ
...หลังจากทุกอย่างลงตัวเข้าที่เข้าทาง พร้อมกับคำสั่งให้จำสัญลักษณ์บริเวณพื้นที่นั่งไว้ด้วยจะได้ "ไม่หลง" ต้องใช้คำนี้จริงๆ ครับ เพราะเมื่อฟ้าสร้าง รอบบริเวณจัดตักบาตรซึ่งพื้นที่กว้างมาก แต่สิ่งที่เห็นคือ มีมนุษย์ผู้ใจบุญเต็มทุกพื้นที่ครับ (อะไรจะมากันขนาดนี้) และก็ได้เวลาอาหารเช้าที่เราหอบหิ้วกระติกใส่ข้าวเหนียวร้อนๆ กับหมูทอดอร่อยๆ (ไม่ใช่ของตัวเองนะครับ ของอาจารย์และป้าๆ ที่หอบหิ้วมาแบ่งกันทาน) และแล้วก็มีสิ่งให้ประหลาดใจอีกครับ หลังจากมีคำสั่งให้ไปหาอะไรทานกัน ลูกชายและลูกสาวของอาจารย์ก็นำหน้าขบวนเดินตามกันออกไปด้านข้าง มีซุ้มอะไรสักอย่างครับ มีถังสแตนเลสใหญ่ๆ มีถังแก๊สใหญ่ๆ และมีท่อหุ้มชนวนกันร้อนยื่นออกมาอยู่ที่โต๊ะด้านหน้าที่มีคนต่อแถวกันอยู่ ในระหว่างที่รอก็มีคนด้านหน้าเดินกลับออกมาพร้อมถ้วยโฟมและมีกลิ่นคล้ายๆ ม่าม่า เมื่อถึงคิ้วผม ซึ่งแน่ชัดแล้วว่าอาหารเช้าอันแสนอร่อยของผมวันนี้คือ "ม่าม่า" ที่สำคัญเป็นครั้งแรกที่ผมได้รู่จักกับ "ม่าม่าคัพ" ขณะยืนรออยู่ก็ได้ยินคนที่คอยเปิดน้ำใส่ถ้วยโฟม กล่าวทักท้ายว่า "สวัสดีค่ะ อนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะ" !!??!! ผมก็รับกระบอกนั้นมา พร้อมกับหน้าที่งงๆ
"สวัสดีค่ะ อนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะ" !!??!!
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
แต่ที่แน่ๆ "ม่าม่าคัพ" ที่วัดพระธรรมกาย อร่อยที่สุดในโลกสามครับ
สาธุๆๆๆค่ะ
ตอบลบน่าอ่าน น่าติดตาม มากๆๆๆๆ ที่สุดในสามโลกค่ะ